Monday, June 4, 2007

Romantism - رمانتیسم


رمانتیسم نام مکتب ادبی خاصی است که گروهی از نویسندگان فرانسه در قرن نوزدهم میلادی به وجود آوردند و هدف آن مخالفت با اصول مکتب کلاسیک بوده است.معانی مختلفی که این کلمه پس از پیدایش به خود گرفته این چنین است:1- رمانتیسم در زبان فرانسه گاهی به خیالبافی های شاعرانه اطلاق می شود و مردمان روءیایی و خیالباف را "رمانتیک" می گویند.2- روشی که بنای آن بر مخالفت با قواعد و اصول باشد-گاهی رمانتیسم نامیده می شودمثلا رمانتیسم اقتصادی به معنی آن روش اقتصادی است که بنای آن بر مخالفت با قواعد و قوانین علم اقتصاد باشد.3- آن معنی که در این مبحث به خصوص مورد نظر است: در قرن نوزدهم گروهی از نویسندگان که نام نویسندگان رمانتیک بر خود نهاده بودند کوشیدند تا با اسلوب نویسندگی کلاسیک مخالفت کنند و این روش را بر اندازند.نظر به اینکه رمانتیسم در کشور های مختلف اروپایی (فرانسه-انگلستان-آلمان) مفاهیم مختلفی یافته است نا گزیر به شرح این مکتب در هر یک از این کشور ها -به نحو اختصار-باید پرداخت.در فرانسه پیدایش رمانتیسم به منزلهء عکس العملی شدید در برابر مکتب کلاسیک ملی بود.در صورتی که در آلمان و انگلستان رمانتیسم نماینده ء تجلی و پیدایی نبوغ ادبی مردم بومی آن سرزمین هاست.پس از دوره رنسانس ادبیات فرانسه اساسا پیرو مکتب کلاسیک بود و از آثار ادبی زبانهای یو نانی و لاتین پیروی می کرد.در صورتی که ادبیات آلمان و انگلستان به طور غیر مستقیم و به پیروی از ادبیات فرانسه که مقدم بر ادبیات این دو کشور آغاز شده بود-از سنت های ادبی کلاسیک متابعت می کردند.بنا براین در ادبیات آلمان و انگلیس "رمانتیسم"به معنی اخص کلمه نماینده دورانی است که این دو ملت توانستند استقلال ادبی خود را به دست آورند و از زیر نفوذ ادبیات فرانسه بیرون آیند و به ترک پیروی از نویسندگان فرانسوی بگویند.ادیبان آلمانی در اواخر قرن هجدهم خود را از این نفوذ رها کرده پس از گذرانیدن یک دوره ء رمانتیسم محدود و پوچ توانستند تمایلات ملت خود را بشناسند و از آن پیروی کنند.اما در فرانسه واژه رمانتیسم دارای این معنی نیست بلکه در آنجا رمانتیسم از انقلابی اخلاقی ناشی شد که پس از انقلاب های سیاسی و اجتماعی پدید آمد و شیوه تفکر و احساس ملت فرانسه را تغییر داد.البته در قرن هجدهم نیز عده معدودی از نویسندگان بودند که بی آنکه نام رمانتیسم و نویسندگان رمانتیک بر خود نهند در نوشته های خود عملا از این روش پیروی می کردند -یکی از بر جسته ترین و مشهور ترین این نویسندگان ژان ژاک روسو است.دو تن از بزرگترین بنیان گذاران رمانتیسم در فرانسه عبارتند از مادام دو استال و شاتو بریان.این دو نویسنده که آثارشان با یکدیگر اختلاف دارد هر دو در تجلیل مذهب مسیح و سنن قرون وسطایی و رسوم باستانی بومی و ملی به یک راه می روند:هر دو طرفدار روانی و سادگی زبان هستند که در نتیجهء قواعد و مقررات مکتب کلاسیک از بین رفته بود هر دو کوشیدند تا مردم فرانسه را با ادبیات بیگانه آشنا سازند و از این راه نبوغ ملی را بیدار کنند و زیبایی هایی را مجسم سازند که تا آن روز یا نا شناخته بود و یا از طرف هواداران مکتب کلاسیک مطرود شناخته شده بود.رمانهای تاریخی سر والتر اسکات و اشعار توماس مور - فاوست اثر گوته-درامهای شیلر و شکسپیر-بهشت گمشده و آثار ادبای اسپانیا را ترجمه کرده بر آن تفسیر ها نوشتند و بدین تر تیب منبع الهامی برای شاعران فرانسوی به وجود آوردند.علاوه بر این تالیفاتی که در باره تحقیقات دقیق ادبی صورت گرفت و سفر نامه هایی که نوشته شد پشم اندازهای تازه یی در برابر دیدگان فرانسویان گشود.سجیه و صفت اصلی رمانتیسم عبارت است از رجحان دادن احساس و تخیل بر عقل و استدلال و به طور خلاصه ترجیح دادن احساسات و تخیلات شخصی بر مسائل عرفی و قوانین عمومی ادبی.نهضت رمانتیک به وسیله انتشار "اندیشه ها"
meditations-
اثر لامارتین 1820 اشعار آلفرد دووین یی 1822 -غزل های ویکتور هو گو 1822 و انتشار اثر استاندال به نام راسین و شکسپیر که در آن تحت عنوان رمانتی سیسم به کلاسیک ها حمله شده بود اوج گرفت.نمایندگان بزرگ شعر رمانتیک در فرانسه چهار شاعر معروف و نامورند که عبارتند از : لامارتین-آلفرد دووین یی-ویکتور هو گو و آلفرد دو مو سه که در واقع علمدار این مکتب هنری بودند.رمانتیسم بر محیط ادبی فرانسه در یک ثلث قرن نوزدهم با کمال قدرت حکومت کرد و این سی ساله دوره ء تسلط بی معارض رمانتیسم -یکی از دورانهای پر افتخار ادبیات فرانسه است.طرفداران مکتب رمانتیک زبان را غنی و نو و با طراوت کردند -به شعر رنگی تازه بخشیدند تاریخ را زنده کردند -تاتر را تغییر شکل دادند و در زمینه های فلسفی و انتقادی و مو سیقی و هنر های زیبا نفوذ کردند.ویکتور هو گو می گوید: رمانتیسم چیزی جز آزادی در ادبیات نیست.و هم او در جای دیگر گوید:رمانتیسم اثری است که انقلاب کبیر فرانسه در ادبیات کرده است.در اواسط قرن نوزدهم بر اثر زیاده روی های هواداران این مکتب-در برابر رمانتیسم-عکس العملی به وجود آمد و مکتب رآلیسم بنیان گذاری شد.اما تاثیر قوی رمانتیسم در شعرای رآلیست مانند لو کنت دولیل و مورخان آنان مانند تن و ارنست رنان و نویسندگان مانند فلو بر و امیل زولا باقی ماند

1 comment:

Andishe Va siasat said...

نوشتار آموزنده و ژرفنگرانه‌ای بود.
آفرین و سپاس