Monday, March 15, 2010
Happy Norooz March21(1389)-Happy spring
صدایی آمد کیستی و از کجایی و چه میخواهی و نامت چیست و برای چه آمده ای و چه همرا داری؟ و صدایی پاسخ داد من پیروزم و نامم خجسته است و از پیش خدا می آیم و خواهان نیکبختی هستم و با تندرستی و گوارایی وارد شده ام و سال نو به همراه آورده ام.و صبحگاه نوروز این گونه آغاز شد.بید کهن به رقص درآمد که:غم مدار تا من به یاد دارم نوروز دلفروز- نوروز جاودانی- نوروز مردمی در وقت خود شکفته و پیروز می رسد-هر چه عقب می روم باز هم نوروز هست. تاریخ این سرزمین را بر می گردم به آغاز.این جا تخت جمشید است.کاخ آپادانا در صبح گاه نوروز و این جا مجلس سلام نوروزی است بر پلکان شرقی کاخ آپادانا نقشی است از نمایندگان ایالت ها و اقوام ایران- نمایندگان ملت های زیر فرمان امپراتوری ایران-سفیران و مهمانان که صف کشیده اند تا هدایای خود را نقدیم کنند و نو شدن سال را جشن بگیرند.و تخت جمشید پایتختی است که در آن آیین های مهمی مثل نوروز برگزار می شد و افسانه ها می گویند که در ایران همواره گرما و روشنی و نور بر سردی و تاریکی پیروز بوده است.در همان پلکان شرقی کاخ آپادانا کنار صف نمایندگان ملل شیری گریبان گاوی را می درد-شیر گرما و تابستان است و گاو سرما و زمستان و غلبه شیر بر گاو به معنی پیروزی خورشید -فرارسیدن نوروز و پایان زمستان است.نوروز چیست؟ نخستین روز است از فروردین ماه و از این جهت روز نو نام کردند زیرا که پیشانی سال نو است و اول روزی از زمانه و بدو فلک آغازین گشتن این را ابوریحان بیرونی می گوید.قدیمی ها می گویند: زمین روی یک شاخ گاو است و این گاو روی گرده یک ماهی است و ماهی در دریا و دریا در جایی در دست" حضرت علی" است.در زمان تحویل سال این گاو برای رفع خستگی زمین رااز روی یک شاخ به روی شاخ دیگر می اندازد.هنگام انتقال زمین از شاخی به شاخ دیگر تخم مرغ روی آینه و نارنج در کاسه آب می چرخند و ماهی در تنگ بی حرکت می ماند و برای همین است که سر سفره هفت سین آنها را می گذاریم.آن قدر همه چیز قدیمی است که پر از انگار و شاید می شود. می گویند بر خوان نوروزی هفت خوراکی می چیدند.میگویند هفت سین از هفت سینی آمده و در گذشته هفت دانه را در هفت سینی سبز می کردند.می گویند روزگاری در بعضی جاهای ایران هفت میم یا هفت چین یا هفت شین می چیدند.به هر حال در همه قول ها هفت وجود دارد! و این هفت سین عزیز ما بر سفره نوروزی ما سبزه است و سیب و سرکه و سماق و سیر و سنجد و سمنو به نشانه رویش و زایش و سلامتی و سرسبزی و قرآن و سنبل و سکه و سپند(اسفند) و آینه و شمع و شیرینی و تخم مرغ رنگی و ماهی قرمز و در شهرهایمان هریک به رسمی پا بندیم.شیر یا ماست یا نان با پنیر وسبزی و یا برنج و... و می نشینیم دور هم پای این سفره به انتظار یا مقلب القلوب والا بصار یا محول الحول والا نهار حول حالنا الی احسن الحال
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment