شیخ مفید

ابو عبدالله محمد بن نعمان و معروف به شیخ مفید یکی از بزرگان فقهای شیعه در سده ی چهارم و پنجم در سال 336 هجری قمری در روستایی به نام عکبرا دیده به جهان گشود و بعد ها به همراه پدر که از اهالی بصره بود و به شغل معلمی اشتغال داشت به بغداد رفت و به کسب علم و دانش پرداخت.وی از محضر بزرگانی چون: شیخ صدوق ومحمد بن جنید اسکافی وابو علی صولی و ابو غالب رازی و ابن قو لو یه قمی کسب فیض کرد و سر انجام با استعداد و هوش فوق العاده خدادادی اش به یکی از نوادر در علم کلام و فقه در تاریخ اسلام تبدیل شد.وی پس از فراغت از تحصیل در بغداد به تدریس مشتا قان علوم دینی پرداخت و شا گردان بزرگی را تربیت کرد که هر یک به نوبه خود یکی از ناموران و نوادر جهان اسلام شدند .در میان شا گردان نامی شیخ مفید نام چند تن همچون سید مرتضی وسید رضی وشیخ طوسی و نجاشی بیشتر از دیگران در تاریخ ماندگار است.و در این بین داستان آغاز تعلم و تربیت دو برادر سید مرتضی و سید رضی که در عالم خواب و به توصیه حضرت زهرا (س) به وقوع پیوست از همه جالب تر بوده و بیانگر جایگاه رفیع و بلند مرتبه استاد و شاگردان با عظمت ایشان است.شیخ مفید در تمام فنون دوران خود ید طولایی داشته است .وی مخصوصا در علم کلام و مناظره مهارتی به سزا داشت.چنانچه او را بزرگ متکلمان شیعه و رئیس آنان شمرده اند.شیخ سر انجام در سوم رمضان المبارک سال 413 هجری قمری در سن 77 سالگی رخ در نقاب خاک کشید و جهان تشیع را در ماتم فقدان خویش سیه پوش کرد.