Monday, June 4, 2007
Realism - رآلیسم
از نظر ادبی عبارتند از سیستمی که به موجب آن طبیعت چنانکه هست-یا چنانکه می توان دید-با تمام زشتی ها و مبتذلات آن باید نگریسته و بیان شود.مکتب رآلیسم در ادبیات از سال 1850 یعنی نیمهء قرن نوزدهم در فرانسه بنیانگذاری شد.هواداران این مکتب معتقد بودند که هنر باید بر روی مشاهده مستقیم و بیان کامل واقعیات بنا شود.حتی در نیمهء اول قرن نوزدهم نیز نویسندگانی وجود داشتند که -لااقل از بعضی جهات - مانند رآلیست ها کار می کردند مانند استاندال و مریمه و خاصه بالزاک -اما به زودی به جای ادبیات غنایی و روانی که اساس آن بر تخیل و احساس قرار داشت ادبیاتی کاملا اثباتی و تحققی جایگزین شد که زندگانی را بدون کو چکترین تغییر شکلی به جز رعایت قوانینی که اجرای آن برای هنر مندان واجب بود بیان می کرد.این روش در تمام زمینه های علمی و ادبی نفوذ کرد.فلسفه با اگوست کنت -تاریخ و سخن سنجی با "تن" و شعر به وسیله شعرای پارناسی ین بدین مکتب گروید.رآلیسم در داستان نویسی به وسیلهء فلوبر و برادران گنکور و آلفونس دوده و در تآتربه دست آلکساندر دوما(پسر) وارد شد.این مکتب در آغاز رآلیسم نامیده می شد و سپس نام نا تورالیسم به خود گرفت و در واقع رآلیسم و نا تورالیسم دو اصطلاح مترادف است.اما اصطلاح رآلیسم علاوه بر ادبیات و هنر نام یک عقیده فلسفی و اخلاقی نیز هست که پایهء آن بر علوم نهاده شده است.از آثار رآلیست کارمن از مریمه و اوژنی گرانده و دختر چشم طلایی و زنبق دره و بابا گوریو و چرم ساغری و دختر عمو بت و .... از بالزاک و مادام بو واری از فلوبر به زبان فارسی ترجمه شده است
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment